قرآن کریم حضرت عیسى را یک بشر مى‏داند که از طریق اعجاز و بدون پدر از مریم به وجود آمده و به عنوان پیامبر و براى ارشاد مردم مبعوث شده است و مانند سایر پیامبران با خداوند جهان در ارتباط بوده، حقائقى دریافت مى‏کرده و به مردم ابلاغ مى‏نموده است.نه خدا بوده نه پسر خدا، بلکه بنده خدا بوده است.و اگر در انجیل گاهى به عنوان پسر معرفى شده باید به صورت تشریفات توجیه‏شود.و اگر کلمه به او اطلاق شده، بدین جهت است که بدون وجود پدر و به وسیله کلمه (کن) تکوینى به وجود آمده است.قرآن عقیده به تثلیث را شرک و کفر مى‏داند .و خود عیسى نیز از آن تبرى مى‏جسته است.

لقد کفر الذین قالوا إن الله هو المسیح ابن مریم و قال المسیح یا بنى إسرائیل اعبدوا الله ربى و ربکم إنه من یشرک بالله فقد حرم الله علیه الجنة و مأواه النار و ما للظالمین من أنصار*لقد کفر الذین قالوا إن الله ثالث ثلاثة و ما من إله إلا اله واحد ⁽¹⁾ ؛

کسانى که گفتند: «خدا همان مسیح پسر مریم است کافر شدند.» مسیح مى‏گفت: «اى بنى اسرائیل خدا را که پروردگار من و شماست بپرستید.هر کس که به خدا شرک آورد بهشت بر او حرام است و جایگاهش دوزخ است، و ستمکاران یاورى ندارند.» کسانى که گفتند خدا سومین شخص تثلیث است کافر شدند.خدایى جز خداى یگانه وجود ندارد.

و إذ قال الله یا عیسى ابن مریم أأنت قلت للناس اتخذونى و أمى إلهین من دون الله قال سبحانک ما یکون لى أن أقول ما لیس لى بحق إن کنت قلته فقد علمته تعلم ما فى نفسى و لا أعلم ما فى نفسک إنک أنت علام الغیوب*ما قلت لهم إلا ما أمرتنى به أن اعبدو الله ربى و ربکم ⁽²⁾ ؛

یاد کن هنگامى را که خدا گفت: «اى عیسى پسر مریم! آیا تو به مردم گفتى: «من و مادرم را، به جاى خدا، خدا بگیرید» ؟» عیسى گفت: «خدایا تو منزه هستى.مرا نرسد که درباره خودم چیزى بگویم که حقم نیست.

اگر آن را گفته بودم تو مى‏دانستى.آنچه را در دل دارم تو مى‏دانى ولى آنچه را در ذات توست من نمى‏دانم.همانا که تو داناى رازهاى نهانى.جز آنچه را تو به من‏امر کردى چیزى به آنان نگفتم.به آنان گفتم: «خدا را که پروردگار من و شما است پرستش کنید.»»

عیسى خود را بنده خدا و پیامبر معرفى مى‏کرد:

قال إنى عبد الله اتانى الکتاب و جعلنى نبیا؛

عیسى گفت: «من بنده خدا هستم، به من کتاب داده و مرا پیامبر قرار داده است.»

لن یستنکف المسیح أن یکون عبدا لله ⁽³⁾ ؛

مسیح از بنده خدا بودن خود امتناع نداشت.

إن هو إلا عبد أنعمنا علیه و جعلناه مثلا لبنى إسرائیل ⁽⁴⁾ ؛

عیسى جز بنده‏اى که بر او منت نهده و وى را براى فرزندان اسرائیل نمونه‏اى قرار دادیم نبود.

و إذ قال عیسى ابن مریم یا بنى إسرائیل إنى رسول الله إلیکم ⁽⁵⁾ ؛

یاد کن زمانى را که عیسى پسر مریم به بنى اسرائیل گفت: «من رسول خدا به سوى شما هستم .»

و یعلمه الکتاب و الحکمة و التوراة و الإنجیل و رسولا إلى بنى إسرائیل ⁽⁶⁾ ؛

به او کتاب و حکمت و تورات و انجیل مى‏آموزد و او را به عنوان پیامبر به سوى بنى اسرائیل مى‏فرستد.

و مصدقا لما بین یدى من التوراة و لأحل لکم بعض الذى حرم علیکم ⁽⁷⁾ ؛

آمدم تا تورات را که پیش از من نازل شده تصدیق کنم و برخى از چیزها را که برشما حرام شده حلال نمایم.

عیسى خود را مانند سایر بندگان مى‏دانست که ولادت و مرگ و زنده شدن بعد از مرگ دارد .

و السلام على یوم ولدت و یوم أموت و یوم أبعث حیا ⁽⁸⁾ ؛

سلام بر من روزى که زاده شدم و روزى که مى‏میرم و روزى که دوباره زنده مى‏شوم.

قرآن عیسى را با اذن خدا، داراى معجزه و کارهاى خارق العاده مى‏داند.

و أبرئ الأکمه و الأبرص و أحى الموتى بإذن الله و أنبئکم بما تأکلون و ما تدخرون فى بیوتکم ⁽⁹⁾ ؛

نابیناى مادرزاد و مبتلا به پیسى را به اذن خدا شفا مى‏دهم.و از آنچه مى‏خورید و در خانه ذخیره مى‏کنید خبر مى‏دهم.

در عین حال او را کلمه خدا مى‏داند که بدون پدر آفریده شده و از آفرینش ویژه‏اى برخوردار است.

إن مثل عیسى عند الله کمثل ادم خلقه من تراب ثم قال له کن فیکون ⁽¹⁰⁾ ؛

مثل عیسى نزد خدا مانند آدم است که او را از خاک آفریده و به او گفت: «وجود پیدا کن پس به وجود آمد.»

إن الله یبشرک بکلمة منه اسمه المسیح عیسى ابن مریم ⁽¹¹⁾ ؛

فرشتگان به مریم گفتند: «خدا تو را به کلمه‏اى از جانب خود که مسیح، عیسى نام دارد بشارت مى‏دهد.»

 

منبع : وحی در ادیان آسمانی

نویسنده : ابراهیم امینی

---------------------------------------

1.مائده (5) آیات 72 ـ .73

2.مائده (5) آیات 116 ـ .117

3.مریم (19) آیه .30

4.نساء (4) آیه .172

5.زخرف (43) آیه .59

6.آل عمران (3) آیه .50

7.صف (61) آیه .6

8.آل عمران (3) آیات 48 ـ .49

9.مریم (19) آیه .33

10.آل عمران (3) آیه .49

11.آل عمران (3) آیه .45